سلامت نیوز: ضربان قلب تند یا سریع به ضربانی گفته می شود که سریعتر از حد نرمال بتپد.چه راه حلهایی برای پیشگیری و درمان وجود دارد؟ علت تند شدن ضربان قلب چیست؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از سایت پزشکان، ضربان قلب نرمال بین 60 تا 100 ضربه در دقیقه است.تندی ضربان قلب به سرعتی بالاتر از 100 تپش در دقیقه اطلاق می شود...

وقتی ورزش می کنید یا فعالیت دیگری انجام می دهید،قلب شما به طور طبیعی سریعتر خواهد تپید.این مسئله باعث می شود قلبتان خون را در سراسر بدن پمپاژ کند تا اکسیژن لازم را به بافت های بدن برساند.وقتی می ترسید یا احساساتی مثل اضطراب و استرس را تجربه می کنید هم ضربان قلبتان بالاتر می رود.

کسانیکه می توانند ضربان قلب خود را حس کنند احتمالاً دچار تپش قلب هستند.این مشکل می تواند به خاطر استرس،اضطراب،یا مصرف برخی داروها یا می تواند نشانه یک مشکل جدی قلبی باشد.اگر شما هم تپش قلب دارید،حتماً باید این مسئله را با پزشک خود درمیان بگذارید.

تندی ضربان قلب می تواند دلایل دیگری هم داشته باشد که عبارتند از:

    عفونت ریوی مثل سینه پهلو یا ذات الریه.
     عفونت خونی که می تواند منجر به تب شود .
     کم خونی .
    پایین بودن فشار خون .
    بی آبی بدن .
     مصرف الکل یا کافئین .
    داروهای ضد اشتها .
    اختلالات تیروئید .
    اختلالات قلبی مثل بی نظمی ضربان قلب

علائم بالا رفتن ضربان قلب

    ممکن است هیچ علائمی از بالا بودن تپش قلبتان حس نکنید، ممکن هم هست که تپش قلبتان را حس کنید.

    ممکن است احساس استرس و اضطراب کنید.

    ممکن است احساس کنید قلبتان در سینه یا گلو می کوبد که باعث ایجاد درد و ناراحتی می شود. همچنین ممکن است احساس کنید که قلبتان در سینه می لرزد.

    اگر کم خونی داشته باشید، احتمالاً احساس خستگی و ضعف بیش از حد میکنید و انجام فعالیت ها روزانه برایتان دشوار می شود.

    برخی از افراد علاوه بر تپش قلب دچار درد سینه هم می شوند که ممکن است خفیف یا حاد باشد.شدت درد نشان نمی دهد که چقدر به عضلات قلب آسیب می رسد.اگر همراه با تپش قلب،در قفسه سینه احساس درد کردید،فوراً درخواست کمک کنید.

    اگر تندی ضربان قلبتان به خاطر مشکلات ریوی است،ممکن است چه در حالت استراحت و چه انجام هر نوع فعالیت،دچار تنگی نفس شوید.

    در تپش قلب هایی که از تنگی نفس ناشی می شود،بهتر است روی تخت دراز بکشید و دو بالش یا بیشتر زیر سرتان بگذارید.این تنگی نفس ممکن است شما را نصفه شب از خواب بیدار کند.

     اگر مشکلات قلبی داشته باشید،ممکن است پاهایتان ورم کند به خصوص در نواحی قوزک پا به پایین.همچنین ممکن است احساس نفح کنید.


در زمان بالا رفتن ضربان قلب چه باید بکنید؟

*حتماً باید پزشکتان را درمورد داروهای دیگری که مصرف می کنید (حتی داروهای غیرتجویزی،ویتامین ها یا دروهای گیاهی) آگاه کنید.به هیچ عنوان بدون تجویز پزشکتان از آسپیرین یا داروها حاوی آسپیرین استفاده نکنید.

    اگر سابقه دیابت،یا بیماری های کبد،کلیه و قلب دارید،آنرا با پزشکتان درمیان بگذارید.

    اگر در خانواده تان –فامیل درجه یک و دو-- سابقه بیماری های قلبی،سکته،کلسترول یا فشار خون بالا وجود دارد،ممکن است شما نیز در خطر ابتلا به این مشکلات باشید.در صورت وجود چنین بیماری هایی در خانواده تان،حتماً پزشکتان را مطلع کنید.

     کشیدن سیگار ممکن است باعث تند شدن ضربان قلب و بروز تپش قلب شود.اگر سیگار می کشید، حتماً باید آنرا کنار بگذارید. کشیدن سیگار همچنین احتمال ابتلا به تخریب رگ های قلب را نیز افزایش می دهد.

    مصرف کافئین و الکل نیز می تواند باعث بالا رفتن ضربان قلب و ابتلا به تپش قلب شود.مصرف کافئین و الکل را در برنامه غذاییتان کاهش دهید و احتمال از بین رفتن علائم این مشکل در شما وجود دارد.

    حتماً تحت نظارت پزشکتان، ورزش کنید.پیاده روی،شنا،یا فعالیت های هوازی سبک،ضربان قلب شما را در حالت استراحت پایین آورده،به کاهش وزنتان کمک کرده و جریان اکسیژن را در ریه و خون تقویت می کند.

    از تکنیک های تمدد اعصاب برای کاهش میزان اضطرابتان استفاده کنید.اگر احساس اضطراب می کنید،به محیطی آرام بروید و چشمانتان را ببندید.به آرامی چند نفس عمیق بکشید و سعی کنید به چیزهایی فکر کنید که به شما آرامش خاطر می دهد.

     اگر برای درمان این اختلال،دارو استفاده می کنید،به هیچ عنوان مصرف دارو را قبل از دستور پزشک قطع نکنید و دقیقاً طبق تجویز پزشکتان آنرا مصرف کنید.

     اگر مصرف یک وعده از قرصتان را فراموش کردید،حتماً با پزشکتان در میان بگذارید.

     اگر علائم یا عوارض جانبی مشاهده می کنید،به ویژه اگر حاد باشند،حتماً پزشکتان را از آن وضعیت آگاه کنید.


داروهایی که ممکن است توسط پزشک تجویز شود:
بازدارنده های ACE
ضربان قلب

این داروها به باز کردن و گشاد کردن رگ های خونی کمک میکند.فشارخونتان را پایین آورده و جریان خون به کلیه ها و سراسر بدن تقویت می کند.درصورت وجود دیابت یا پروتئین در ادرارتان برای محافظت از کلیه ها،پزشک معالجتان همچنین ممکن است داروهای زیر را تجویز کند: Enalapril Maleate (Vasotec)، Lisinopril (Zestril، و (Fosinopril Sodium (Monopril.


داروهای ضد اضطراب

اگر بالا رفتن ضربان قلبتان به خاطر اضطراب باشد،پزشک ممکن است داروهای ضد اضطراب که anxiolytic نامیده می شوند،برای شما تجویز کند.این داروها به آرام کردن شما کمک میکند.این داروها را حتماً باید در صورت احساس اضطراب مصرف کنید.اگر این داروها علائم شما را تخفیف نداد،حتماً با پزشکتان در میان بگذارید.


داروهای Beta-blocker

این داروها برای کاهش ضربان قلب و تقویت گردش خون در سراسر بدن مورد استفاده قرار می گیرد. درصورت نامنظم بودن ضربان قلب یا بالا بودن فشارخون این دارو برای شما تجویز میشود.برخی نمونه های این دارو عبارتند از: (metoprolol (Lopressor)، Propanolol (Inderal و (Tenormin) یا Atenolol .


بلاکرهای شبکه ای کلسیم

این داروها برای درمان دردهای سینه،فشارخون بالا یا نامنظم بودن ضربان قلب تجویز میشود. این داروها ضربان قلب را کند می کند.برخی از انواع متداول آن عبارتند از: Verapamil HCL یا (Calan)، و (Diltiazem (Dilacor.


دیگوکسین (Digoxin)

این دارو که دیجیتالیس نیز نامیده می شود،با کند کردن ضربان قلب و کارآمدتر کردن ضربان های قلب،کار می کند.این دارو گردش خون را در سراسر بدن بهبود می بخشد.


داروهای ادرارآور (Duretics)

این داروها با وادار کردن شما به ادرار کردن آب اضافه بدن،از نارسایی قلبی جلوگیری میکند.برخی نمونه های این دارو عبارتند از: furosemide (Lasix)، Hydrochlorthiazide.این دارو ممکن است به تنهایی یا همراه با داروهای دیگر تجویز شود.

به هیچ عنوان به طور ناگهانی مصرف هیچیک از این داروها را متوقف نکنید چون ممکن است عوارض جانبی خطرناکی به دنبال داشته باشد.


چه موقع از پزشک کمک بخواهید؟

     تب 100.5 درجه فارنهایت،سرد شدن بدن،گلو درد (نشانه های احتمالی عفونت).

    تنگی نفس،درد و ناراحتی در قفسه سینه، ورم کردن لب ها یا گلو .

    حس کردن تند شدن ضربان های قلب.

    هرگونه جوش جدید روی صورت،به ویژه اگر به تازگی داروهایتان را عوض کرده باشید.

    ورم غیر طبیعی پاها.

    اضافه کردن وزن بیشتر از 2 تا 6 کیلو در یک هفته.

نکته بسیار مهم

شدیداً توصیه می شود که درمورد وضعیت سلامتی خود با پزشک مشاوره کنید.اطلاعات موجود در این مقاله فقط جنبه آموزشی داشته و نمی تواند جایگزین خوبی برای نظر و صلاح دید پزشک شما باشد.